عطر یاس

إذْ نَادَى رَبَّهُ نِدَاءً خَفِيًّا. 

«آن‌زمان که نداء داد پروردگارش را، ندائی خفی = ندائی یواشکی.» 

#مریم/آیه۳

- این صحنه‌ای است که قرآن کریم از زندگی زکریّا در انتهای عمرش ثبت کرده است. روی این نداء تأکید خاصی شده است، ندائی که «خفی» بوده است. 

ـ «خفی» است چون شاید نخواسته است دیگران بشنوند او چه می‌خواهد! دیگران اگر بفهمند پیرمرد ریش‌سفید با وجود همسری نازا فرزند می‌طلبد چه چیزها که نگویند. 

- «خفی» است چون دور از چشم و گوش غَیْر در خلوت خود ایستاده است که خالصانه و بی‌ریا دعا کند. او صدای دل بی‌ریا را می‌شنود. 

ـ یا «خفی» است هم‌چون نجوای عاشق با معشوق. یواش‌گفتن خوشایندِ محبوب است.

و همین نداء با همین وصف «خفی» سرآغاز تغییر بزرگی در زندگی زکریا و قوم او شد. 

پ.ن: آن دعاهای یواشکی. نداء. ندائی بدور از جنجال و قضاوت جمعیت. یا در میان جمعیت و در حجم یک درِگوشی. ندائی با این عنوان: که تویی بزرگ‌ترین… و خواستن همهٔ خوبی‌های نزدیک و دور. ندائی برای تغییر وضعیت.